شهادت امام رضا (ع)تسليت باد

دختر خلیفه بود و پدرش از همان آغاز، او را برای بهترینِ بندگان خدا و بابرکتshy; ترین مولود از خاندان وحی نشان کرده بود؛

شاید به این دلیل که داماد را در محدوده تسلط خود نگه دارد،

شاید برای اینکه شورش علویان را سرکوب کند،

شاید به این بهانه که گناهان گذشتهshy; اش را سرپوش بگذارد و دخترش را در مواقع حساس به کارهایی حساس وادارد.

دختر خلیفه، به خانه جوادالائمه آمده بود؛ به عنوان همسر، به عنوان شریک زندگی.

آمده بود تا محرم رازهای شویش باشد،

آمده بود تا آرامش را به خانه همسرش بیاورد،

آمده بود تا هم نفس و یاور مرد خانهshy;اش باشد.

شاید اینها هرگز به ذهن وی نیز خطور نکرده باشد،

شاید این آرزوها، بافتهshy; های ذهن من هستند و خود وی به این وصلت با دیدگاهی دیگر میshy; نگریسته است.

من با برداشت خود، ویژگی های همسری مهربان را برمیshy;شمارم؛

همسری که باید ام فضل میshy;بود و نبود،

همسری که نامش زینب بود و نبود،

همسری که باید سایه لطف و مهربانی بود ونبود،

هرچه بود، یک لغزش و یک اشتباه جبران ناپذیر او، امامی را از مردم دنیا دریغ کرد؛

امامی که لطف خداوند بود؛

امامی که دلیل سکون آسمان ها و زمین بود؛

امامی که بخشش، مدارا، صبرو گذشتش، ام فضل را به خود نیاورد و چرا ام فضل به این بدبختی دچار شد؟ خدا میshy;داند...

کسی که امامی معصوم، نزدیک ترین فرد به اوست، چقدر باید اندیشهshy;ای منحرف داشته باشد که به راه نیاید که سایه به سایه امامش راه زندگی را نپیماید که از رفتار و گفتار امامش درس چگونه زیستن نگیرد.

از این گونه حوادث باید به خدا پناه برد.